Άγιος Νείλος ο Μυροβλύτης (& η προφητεία του για τον Αντίχριστο)

Ο Όσιος Νείλος [όσιος = άγιος που ήταν μοναχός] καταγόταν (σύμφωνα με την Ακολουθία του που εκδόθηκε το 1847 μ.Χ.) από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας και έζησε κατά το πρώτο ήμισυ του 17ου αιώνα μ.Χ. Από νεαρή ηλικία παρελήφθη από τον θείο του, ιερομόναχο Μακάριο, στην εκεί ιερά μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, την καλουμένη του Μαλεβή ["Ν": τη σπουδαία μονή με τη μυροβλύτισσα εικόνα της Παναγίας], όπου και αφού εκπαιδεύθηκε με θεοσέβεια, χειροτονήθηκε διάκονος. Ποθώντας όμως και οι δύο ακόμη πιο ασκητικό βίο, μετέβησαν στο Άγιον Όρος, όπου, αφού για λίγο χρόνο ασκήτεψαν στο σπήλαιο που είχε ασκητέψει ο Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης (τιμάται 12 Ιουνίου), στη συνέχεια μετέβησαν σε έρημη έκταση κοντά στη Λαύρα του Οσίου Αθανασίου, έκτισαν ναό τιμώμενο στο όνομα της Υπαπαντής και παρέμειναν εκεί ασκητεύοντας με αυστηρότητα.

Αργότερα ο Όσιος Νείλος, για μεγαλύτερη άσκηση, κατέφυγε σε σπήλαιο που βρισκόταν σε πολύ απόκρημνο βράχο, όπου, αφού ανήγειρε μικρό ναό, παρέμεινε ασκούμενος και νυχθημερόν προσευχόμενος καθ' όλο τον υπόλοιπο βίο αυτού.

Ο Όσιος Νείλος κοιμήθηκε με ειρήνη στις 12 Νοεμβρίου του 1651 μ.Χ. και ενταφιάσθηκε πλησίον του σπηλαίου του. Μετά την οσία ταφή του, μύρο ευώδες ανέβλυσε από τον τάφο του, που παρείχε την ίαση σε όσους ασθενείς προσέφευγαν εκεί με πίστη ["Ν": Όπως θα δείτε στη λεζάντα πολύ πιο κάτω, ενίοτε το μύρο έτρεχε ώς τη θάλασσα, απ' όπου με βάρκες έρχονταν ναυτικοί & μάζευαν! Μυροβλύτες είναι κι άλλοι άγιοι, όπως ο άγ. Δημήτριος, ο άγ. Νικόλαος, ο άγ. Βάρβαρος (ο πρώην πειρατής που πυροβόλησε την Παναγία Πορταΐτισσα), ο άλλος άγιος Βάρβαρος, επίσης πρώην πειρατής, της Ακαρνανίας, ο άγ. Αλέξανδρος του Σβιρ κ.ά.
Την ίδια μέρα με τον άγ. Νείλο εορτάζεται και ο άλλος άγιος Νείλος ο Ασκητής, ο οποίος έγινε έπαρχος Κωνσταντινουπόλεως, αλλά άφησε τη δόξα του κόσμου και έγινε μοναχός στο όρος Σινά μαζί με το γιό του, άγιο Θεόδουλο. Οι όσιοι έζησαν πριν τα μέσα του 5ου αιώνα μ.Χ., επί βασιλείας Θεοδοσίου Β' (408-450 μ.Χ.)].

Αργότερα, λόγω εδαφικών μεταβολών, ο τάφος του Οσίου εξαφανίσθηκε και παρέμεινε άγνωστος για πολλά χρόνια. Το 1815 μ.Χ., ο Όσιος Νείλος παρουσιάσθηκε σε κάποιον μοναχό, που ονομαζόταν Αιχμάλωτος, και, αφού του προείπε πολλά μέλλοντα, στην συνέχεια τον πρόσταξε να καταστήσει βατή τον οδό προς το σπήλαιό του, για να μεταβαίνουν οι μοναχοί να προσκυνούν και να λειτουργούν το ναό που είχε ιδρύσει. Αμέσως ο μοναχός Αιχμάλωτος ανακοίνωσε στους υπόλοιπους πατέρες όσα προστάχθηκαν από τον Όσιο, αυτοί δε έσπευσαν με προθυμία όχι μόνο να διανοίξουν την οδό, αλλά και να οικοδομήσουν νέο ναό προς τιμήν του Οσίου. Κατά την εκσκαφή των θεμελίων του ναού, ανευρέθη ο τάφος του και τα σεπτά λείψανά του, τα οποία ανέδιδαν άρρητη ευωδία.

Εικ. από εδώ

Προφητεία του Οσίου Νείλου του Νέου και Μυροβλύτου
 
Του εν τω Αγίω Όρει του Αθωνος ασκήσαντος, προ 600 ετών, περί της ελεύσεως του Αντίχριστου και των εν τέλει του αιώνος ανθρώπων.

Κατά το 1900 έτος βαδίζοντες προς τον μεσασμόν του 8ου αιώνος άρυται ο κόσμος του καιρού εκείνου, να γίνεται αγνώριστος. Όταν πλησίαση ο καιρός της ελεύσεως του Αντίχριστου θα σκοτισθή η διάνοια των ανθρώπων από τα πάθη τα της σαρκός και θα πληθυνθή σφόδρα η ασέβεια και η ανομία. Τότε έρχεται ο κόσμος να γίνεται αγνώριστος, μετασχηματίζονται αι μορφαί των ανθρώπων και δεν θα γνωρίζονται οι άνδρες από τάς γυναίκας διά της αναίσχυντου ενδυμασίας και των τριχών της κεφαλής, οι τότε άνθρωποι θα αγριέψουν και θα γενούν ωσάν θηρία από την πλάνην του Αντίχριστου. 

Δεν θα υπάρχει σεβασμός εις τους γονείς και γεροντότερους η αγάπη θα εκλείψει οι δε Ποιμένες των Χριστιανών, Αρχιερείς και Ιερείς, θα είναι τότε άνδρες κενόδοξοι, παντελώς μή γνωρίζοντες την δεξιάν οδόν από την αριστεράν, θα αλλάξουν τα ήθη, αι παραδόσεις των Χριστιανών και της Εκκλησίας. Η σωφροσύνη θα απολεσθή από τους ανθρώπους και θα βασιλεύση η ασωτία. Το ψεύδος και η φιλαργυρία θα φθάσουν εις τον μέγιστον βαθμόν, και ουαί εις τους θησαυρίζοντας αργύρια. Αι πορνείαι, μοιχείαι, αρσενοκοιτίαι, κλοπαί και φόνοι, θα πολιτεύωνται, εν τώ καιρώ εκείνω και διά την ενέργειαν της μεγίστης αμαρτίας και ασελγείας, ο άνθρωποι θέλουν στερηθή την χάριν του Αγίου Πνεύματος όπου έλαβον εις το Άγιον Βάπτισμα ως και την τύψιν της συνειδήσεως.

Αι Εκκλησίαι δε του Θεού θα στερηθούν ευλαβών και ευσεβών Ποιμένων και αλλοίμονον τότε εις τους εν τώ κόσμω ευρισκομένους Χριστιανούς οι όποιοι θα στερηθούν τελείως την πίστιν, διότι θα αναχωρούν από τον κόσμον εις τα ιερά Καταφύγια διά να εύρουν ψυχικήν ανακούφισιν των θλίψεων των και παντού θα ευρίσκουν εμπόδια και στενοχώριας. Και πάντα ταύτα γεννήσονται διά το ότι ο Αντίχριστος θέλει κυρίευση τα πάντα, και γεννήσεται εξουσιαστής πάσης της Οικουμένης και θα ποιή τέρατα και σημεία κατά φαντασίαν, θέλη δε δώση πονηράν σοφίαν εις τον ταλαίπωρον άνθρωπον, διά να εφεύρη, να ομιλή ο εις προς τον άλλον, από την μίαν άκραν της γής, έως την άλλην, τότε θα πέτανται στον αέρα ως πτηνά και διασχίζοντες τον βυθόν της θαλάσσης ως ιχθύες.

Και ταύτα πάντα ποιούντες οι δυστυχείς άνθρωποι, διαβιούντες εν ανέσει, μή γνωρίζοντες οι ταλαίπωροι ότι ταύτα εστί πλάνη του Αντίχριστου. Και τόσον θα προοδεύση την επιστήμην κατά φαντασίαν ο πονηρός, ώστε αποπλανήσαι τους ανθρώπους και μή πιστεύη εις την ύπαρξιν του τρισυπόστατου Θεού.
Τότε βλέπων ο Πανάγαθος Θεός την απώλειαν του ανθρωπίνου γένους, θέλει κωλοβώση τάς ημέρας, διά τους ολίγους σωζόμενους διότι θέλει πλανήσαι ει δυνατόν και τους εκλεκτούς. Τότε αιφνιδίως θέλει έλθη η δύστομος ρομφαία και θα θανάτωση τον πλάνον και τους οπαδούς αυτού.

[Σχόλιο του blog μας: Από το 1900 πέρασαν ήδη πάνω από 100 χρόνια και ώς τώρα ο Αντίχριστος δε φάνηκε αυτοπροσώπως. Όμως αυτά που περιγράφει ο άγιος ισχύουν. Ίσως αυτός ο "μεσασμός του 8ου αιώνος" που γράφει (εννοώντας 8ου από τη Δημιουργία του κόσμου, όπως υπολόγιζαν οι Βυζαντινοί) έχει ακόμα διάρκεια. Η προφητεία δεν είναι για πανικό, αλλά για επιφυλακή και αγώνα, όπως & κάθε σοβαρή αναφορά στον Αντίχριστο].

Σε κάποιο σημείο των θεόρατων όγκων βρίσκεται και το ασκητήριο του Οσίου Νείλου του Μυροβλύτη. Ονομάσθηκε Μυροβλύτης, από τό Άγιο Μύρο που έτρεχε από τόν τάφο του καί έφθανε μέχρι τά απότομα βράχια τής παραλίας, από όπου μέ βάρκες οι ναυτικοί τό μάζευαν! [φωτο και κείμενο από εδώ]

Ιερός Ναός Αγίου Νείλου του Μυροβλύτου στο Χατζηκυριάκειο του Πειραιά
 
["Ν": πρόκειται για την πολυτραγουδισμένη εκκλησία στο πασίγνωστο τραγούδι του Μπαγιαντέρα "Χατζηκυριάκειο": "Από βραδίς ξεκίνησα μ' ένα καλό μου φίλο..."].

Το 1928 μ.Χ. με πρωτοβουλία της Ελένης Μαμάη, το γένος Λυμπέρη, μόνιμης κάτοικου Πειραιώς με καταγωγή από το χωριό Άγιος Πέτρος στην Κυνουρία (ιδιαίτερη πατρίδα του Αγίου Νείλου του Μυροβλύτου), ιδρύθηκε ο σύλλογος «Αδελφότης Κυρίων και Δεσποινίδων ο Αγιος Νείλος ο Μυροβλήτης» με μοναδικό σκοπό την ανέγερση ναού προς τιμήν του Αγίου. Το οικόπεδο όπου χτίστηκε ο ναός είναι στο Χατζηκυριάκειο του Πειραιά, κοντά στο Χατζηκυριάκειο Ορφανοτροφείο και τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, στο οικοδομικό τετράγωνο: Γεωργίου Θεοτόκη, Ηροδότου, Αντωνίου Θεοχάρη, Σπυρίδωνος Τρικούπη.

Ο ναός άρχισε να χτίζεται το 1928 μ.Χ. και τέθηκε σε χρήση προς λατρεία το 1931 μ.Χ. Αρχικά λειτουργούσε ως ιδιωτικός και το 1932 μ.Χ. με εγκύκλιο της τότε Αρχιεπισκοπής Αθηνών, όπου υπαγόταν ο Πειραιάς, έγινε εκκλησιαστική ενορία. Λόγω όμως των μικρών διαστάσεων της εκκλησίας, το 1956 μ.Χ. έγινε η επέκταση της σε μεγαλοπρεπή ναό, που υπάρχει ώς τις μέρες μας.

Σήμερα ο ναός του Αγίου Νείλου στον Πειραιά είναι μια από τις μεγαλύτερες εκκλησίες και ενορίες της Μητροπόλεως Πειραιώς.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
 
Σοφίας τῷ ἄνθρακι, ἀποκαθάρας τὸν νοῦν τὸ νᾶμα ἐξέπιες, τῆς αἰωνίου ζωῆς, βιώσας ὡς ἄγγελος, ὅθεν ἀεὶ βλυστάνεις, τὸ ἀλλόμενον ὕδωρ, πράξει καὶ θεωρία, καταρδεύων τὸν κόσμον. Διὸ σὲ ἀνευφημοῦμεν, Νεῖλε Πατὴρ ἠμῶν Ὅσιε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
 
Μονάσας θεαρέστως ἐν τῷ Ἄθῳ τρισόλβιε, ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις τὸν Θεὸν ἐξεζήτησας καὶ γέγονας δοχεῖον καθαρὸν τοῦ πνεύματος, ἀστράπτων τοῖς πιστοῖς ἀρετῶν τὰς λαμπηδόνας, δι΄ὧν φωτίζεις, Νεῖλε, τοὺς βοῶντάς σοι. Δόξα τῷ σε δοξάσαντι Χριστῷ, δωξα τῷ σε ἁγιάσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Τροπάρια για την εύρεση των τιμίων λειψάνων του, που γιορτάζεται στις 7 Μαΐου:

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς ἄνθη πανεύοσμα, τῆς αἰδίου ζωῆς, τὰ θεία σου λείψανα, ἐκ τῶν ταμείων τῆς γῆς, ἠμὶν ἀνεφάνησαν. Ὅθεν μνείαν τελοῦντες, τῆς εὑρέσεως τούτων, μέλπομεν Πάτερ Νεῖλε, τὴν δοθείσαν σοι χάριν, δι' ἧς πάσι προστάτης, εὑρίσκῃ θερμότατος.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
 
Τὰ σεπτά σου λείψανα περικυκλοῦντες, ἐξ αὐτῶν λαμβάνομεν, ἁγιασμοῦ τὰς δωρεάς, Μυροβλυτῶν ἐγκαλλώπισμα, Νεῖλε θεόφρον, Ἀγγέλων ὁμόσκηνε.

Μεγαλυνάριον
 
Μύρου ἀποπνέοντα τὴν ὀσμήν, καὶ μελλούσης δόξης, ἐκδηλοῦντα τᾶ ἀγαθά, ὤφθησαν τοῖς πᾶσι, τὰ θεῖα λείψανά σου· διό σε Μυροβλῦτα, Νεῖλε γεραίρομεν.

Αναρτήθηκε από ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ στις 8:58 μ.μ.