Όλοι
οι γονείς έχουν μια ιδιαιτερότητα, θέλουν ότι φτιάχνουν να το δίνουν στα παιδιά
τους. Εμείς εδώ στην Ελλάδα το έχουμε έντονο αυτό, ζούμε για τα παιδιά μας. Η
χαρά των γονιών είναι τα παιδιά τους! Η δόξα των γονιών είναι τα παιδιά τους! Η
ευτυχία των γονιών είναι τα παιδιά τους!
Γι’ αυτά ζουν. Ότι φτιάχνουν θέλουν να τα χαίρονται τα παιδιά τους. Ακόμα και η
νομοθεσία το έχει προβλέψει αυτό. Βλέπεις όταν ένας άνθρωπος φεύγει από τη ζωή,
δικαιωματικά όλα τα υπάρχοντα του πάνε στα παιδιά του.
Όταν
ο Θεός θέλησε να φτιάξει αυτό τον όμορφο κόσμο, κανείς από εμάς δεν είχε
φανταστεί την αιτία. Ο Θεός, σαν Πατέρας, έχει τόση λατρευτική αγάπη στον Μονογενή
Του Υιό, που ο ίδιος ο Ιησούς θυμάστε τι είπε για τον Πατέρα Του; «Καθώς
ηγάπησέ με ο Πατήρ, καγώ ηγάπησα υμάς»(Ιωάν. 15,9). Δηλαδή, με την ίδια άπειρη αγάπη που Με αγαπά ο Πατέρας
Μου αγαπώ και Εγώ εσάς.
Όλον
αυτόν τον κόσμο τον παρέδωσε στην εξουσία του Μονογενή Του Γιού Ιησού. Ποιο
είναι όμως το μεγαλείο; Ότι δεν Του παρέδωσε έναν άψυχο κόσμο, αλλά παρέδωσε
στην υποταγή Του τον αγγελικό κόσμο και στην συνέχεια του χάρισε ένα πιο μεγάλο
δώρο, την ανθρωπότητα, τον άνθρωπο σαν το
πιο κορυφαίο δώρο, στον ίδιο Του τον Γιό. Εδώ μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι
εφαρμόζεται αυτό που λέμε «τα σα εκ των σων».
Όμως
τώρα γίνεται κάτι πιο μεγαλειώδες, όλος αυτός ο κόσμος που δημιουργήθηκε με
τόση σοφία, ανήκει στον Ιησού! Και όλες εμείς οι ψυχές που βγήκαμε από την
καρδιά του Θεού Πατέρα ανήκουμε στον Ιησού Χριστό.
Μέσα
από την καρδιά Του έβγαζε ο Θεός την κάθε μια ψυχή και την έβαζε στην μήτρα της
γυναίκας. Ξέρετε τι ζητούσε από την κάθε μια γυναίκα; Σαν παραμάνα του Θεού να
πει στα παιδιά της: «Ο πραγματικός σου Πατέρας και η πραγματική σου Μάνα είναι ο ουράνιος μας
Πατέρας και ανήκεις στην εξουσία του Μονογενή Του Υιού Ιησού. Και αυτός
ο Ιησούς είναι τόσο εύσπλαχνος, όσος είναι και ο Θεός Πατέρας, γιατί είναι ένα
ο Πατέρας και ο Γιός. Και το μόνο που ζητάει ο Θεός από σένα και από την κάθε
μια ψυχή είναι να είσαι τόσο γλυκιά και εύσπλαχνη, όπως είναι ο Μονογενής Του
Υιός».
Άγιο Πνεύμα, η ευλογία του
Θεού στον άνθρωπο!
Τι
είναι εκείνο που μας ενώνει με το Θεό Πατέρα; Το Άγιο Του Πνεύμα! Γιατί
από μέσα Του ο Θεός έβγαλε την πνοή Του, το Άγιο Του Πνεύμα, και το έδωσε στον
άνθρωπο, ώστε ο κάθε άνθρωπος να είναι το μεγαλείο της δημιουργίας. Αυτό που
έχει ο άνθρωπος, το Άγιο Πνεύμα, δεν το έχει κανένα άλλο δημιούργημα εδώ στη γη,
μα ούτε και στον ουρανό. Μόνο ο άνθρωπος αξιώθηκε να διαχυθεί μέσα του το Άγιο
Πνεύμα.
Μόνο
που ο Θεός του έδωσε και ένα άλλο επίσης πολύτιμο δώρο, το οποίο δεν το έχει
κανένας σε ουρανό και γη. Ξέρετε ποιο είναι; Το αυτεξούσιο. Δηλαδή, μόνος
σου να αποφασίζεις και μόνος σου να επιλέγεις τι θα αγαπήσεις. Θέλει ο Θεός
όταν αγαπάμε κάτι, να το αγαπάμε με την καρδιά μας, αλλά μόνοι μας θα
αποφασίζουμε τι θα αγαπάμε. Μόνοι μας θα αποφασίζουμε σε ποιανού καρδιά θα
βρισκόμαστε και σε ποιανού αγκαλιά θα κουρνιάζουμε.
Όπως
εσείς δεν θέλετε με την βία να σας αγαπάει κάποιος, έτσι δεν θέλει και ο Θεός.
Είναι όμορφο με το ζόρι να σε αγαπάει η κοπελιά σου; Όχι, τι νόημα θα είχε
άλλωστε; Τι αξία θα είχε; Θα ήθελες με το ζόρι να σε αναγκάζει το παλληκάρι σου
να τον αγαπάς; Όχι. Θα ήθελες ο Θεός με το ζόρι να σε αναγκάσει να Τον αγαπάς;
Όχι. Γι’ αυτό Εκείνος μας διδάσκει: «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν…». (Μαρκ. Η,
34) Όποιος θέλει ας έλθει μαζί Μου. Μόνο που αν έλθει με την θέληση του και Με
ερωτευθεί με την καρδιά του, Εγώ θα τον πλουτίσω, θα τον γεμίσω, θα τον ολοκληρώσω
με το Άγιο Μου Πνεύμα!
Τι
είναι το Άγιο Πνεύμα; Ενώ είναι τόσο μεγάλο και τόσο δύσκολο στην σύλληψη, είναι
τόσο απλό στην κατανόηση. Θα πάρω μια μικρή εικόνα από τον κόσμο για να σας το
εξηγήσω. Θα μπορούσα να σχολιάσω την
ευτυχία ενός παιδιού που αγαπάει μια κοπελίτσα, όπως και μια κοπελίτσα που
αγαπάει ένα παλληκάρι. Ποια είναι η ευτυχία τους; Θα σας πω.
Θέλεις
εσύ παιδί μου, να επιλέξεις τον άντρα που θα πάρεις με το αν έχει πλούτη, αν
έχει χρήματα, αν έχει παλάτια, αν έχει αυτοκίνητα, ή αν είναι ερωτευμένος με
σένα; Μπορεί κανείς από σας να ζήσει ευτυχισμένος, όταν κάποιος σας χαρίσει
τόσα πολλά, αλλά δεν σας αγαπά; Κοπελιά, τι λες εσύ; Σου χαρίζει εκείνος τόσα
πολλά, αλλά εσύ μέσα σου δεν θέλεις να τον αγαπάς, δεν είσαι ερωτευμένη μαζί του,
δεν θέλεις να σε αγγίζει καν. Θα είσαι ευτυχισμένη; Όχι. Τι σημαίνει αυτό;
Ότι η μεγαλύτερη
ευτυχία στον άνθρωπο είναι όταν ζει μέσα του την τελειότητα του έρωτα, την
τελειότητα της αγάπης, την τελειότητα της ευτυχίας.
Γι’
αυτό και πολλές φορές τα απλά και αθώα παιδιά, δεν επιλέγουν τον σύντροφο τους με
κριτήρια εγωιστικά και συμφεροντολογικά, αλλά με κριτήρια την αγάπη και την
καρδιά τους. Αυτό δεν είναι το μεγαλείο; Αν σου ζητήσω τώρα να μου περιγράψεις
την ευτυχία του έρωτα που έχεις με το παλληκάρι σου ή με την κοπέλα σου, μπορείς
να την μεταδώσεις σε μένα; Μπορείς εύκολα να το κάνεις; Μεταδίδεται ο έρωτας που
έχει μια καρδιά με τα λόγια; Όχι, γιατί ο έρωτας δεν είναι λόγια, αλλά είναι
ζωή, βίωμα!
Αυτό ακριβώς το πράγμα είναι και το Άγιο Πνεύμα. Δεν ερμηνεύεται με
λόγια! Δεν εξηγείται με εκφράσεις, αλλά ζείτε! Το ζει, το βιώνει ο άνθρωπος.
Πως το βιώνει; Σαν απόλυτη ΧΑΡΑ! Σαν απόλυτη ΕΙΡΗΝΗ! Σαν απόλυτη ΕΥΤΥΧΙΑ!
Λέει
ένα παλικάρι: «Είμαι ευτυχισμένος! Αγαπώ τόσο πολύ την κοπέλα μου, που δεν με
νοιάζει που δεν έχει τίποτα. Φτάνει
μονάχα που νιώθω ότι αυτή η κοπέλα είναι η βασίλισσα της καρδιάς μου».
Ξέρετε πόσο χαίρομαι όταν ακούω να το
λέει αυτό ένα παλληκάρι στην κοπέλα του και να
ερμηνεύει την αγάπη του σε
κάποιους άλλους; Αυτό πως νομίζετε ότι λέγεται στη γλώσσα του Θεού; ΕΥΛΟΓΙΑ!
Θεϊκός έρωτας, η ευλογία
του ουρανού στην οικογένεια!
Ευλογία
είναι η χαρά και η ευτυχία του έρωτα της ψυχής. Προσέξτε, όχι του σώματος. Να
κάνω αυτήν την αποσαφήνιση: Ναι, υπάρχει ο έρωτας του σώματος. Είναι ο άνθρωπος
ο ηδονιστικός, που το μόνο που τον νοιάζει είναι να ευχαριστηθεί για λίγο την
σάρκα του και μετά τέλειωσαν γι’ αυτόν τα πάντα. Και βέβαια μπορεί να πάει με
την μια και με την άλλην και με την παρ’ άλλη γυναίκα. Όμως σας ερωτώ, αυτό
ζητάει η ψυχή; Όχι.
Η ψυχή ζητάει την σταθερότητα, την μονιμότητα, την δύναμη, την
απολυτότητα, την τελειότητα της αγάπης, που στο σύνολο της ονομάζεται ΕΡΩΤΑΣ ΨΥΧΗΣ.
Αυτόν τον έρωτα της ψυχής είναι που έχει ο ίδιος ο Θεός Πατέρας με όλα Του
τα παιδιά. Εάν
υπάρχει ένας αληθινός και μοναδικός έρωτας, είναι αυτός ο έρωτας ο θεϊκός που
είναι στην καρδιά του Θεού για όλους εμάς, για όλα τα πλάσματα Του!
Ξέρετε
πως ξεχύνεται αυτός ο έρωτας; Μέσα από τον Μονογενή του Υιό σε όλους εμάς. Γι’
αυτό και για να επανέλθουμε μέσα στην καρδιά του Θεού Πατέρα, μέσα από τον Υιό
περνάμε και κυρίως μέσα από το μεγαλείο
της απόλυτης πίστης ότι στην θεία Κοινωνία, στο Σώμα και στο Αίμα του Γιού Του,
εσύ συναντάσαι με το Θεό και γίνεσαι ένα με Εκείνον.
Γι’
αυτό λέει ο Θεός: «Κανένας δεν θα μπει στην καρδιά Μου, αν δεν περάσει μέσα από
τον Γιό Μου, μέσα από την θεία Κοινωνία. Στην αγκαλιά Μου μπορώ να σας έχω
όλους, γιατί όλοι σας είστε τα παιδιά Μου. Όταν σας έκανα κατ’ εικόνα Μου, αυτό
έλεγα και εννοούσα, ότι όλους σας έχω μέσα στην αγκαλιά Μου, γιατί Εγώ είμαι ο
Πλάστης σας. Αλλά όμως στην καρδιά Μου θα μπει μονάχα εκείνος που θα λατρέψει
τον Γιό Μου και μέσα από την θεία Κοινωνία θα κατασκηνώσει μέσα στην ίδια την
καρδιά Μου».
Καταλάβατε
πως γίνεται η επιστροφή των ψυχών μας μέσα στην αγκαλιά και στην καρδιά του
Θεού;
Αυτός λοιπόν που θα επιστρέψει στην καρδιά του Θεού, δεν μπορεί να
επιστρέψει από κανέναν άλλον δρόμο, παρά μέσα από την αποδοχή του θεϊκού έρωτα,
που ξεχύνει ο Ιησούς μέσα στις ψυχές μας. Και αυτός ο θεϊκός έρωτας μοιάζει σαν τον
έρωτα που έχει η μάνα με το μωρό, που δεν ζει χωρίς το μωρό της, που θυσιάζει τα
πάντα για το μωρό της. Αυτό είναι ο θεϊκός έρωτας!
Και
αυτόν τον θεϊκό έρωτα ζητάει να τον ζήσουν οι άνθρωποι σε όλες τις μορφές της
αγάπης, όπως είναι η μάνα με το μωρό, όπως είναι ο σύζυγος με την σύζυγο, όπως
είναι το ερωτευμένο παλληκάρι με την κοπελιά του. Θέλει να το ζήσετε έτσι, που
να είστε ένα, μόνο που Εκείνος βάζει τους νόμους της αγάπης και του θεϊκού
έρωτα.
Ξέρετε
τι ζητάει; Ζητάει από την κοπελιά που πλάστηκε από την πλευρά του άντρα, να
απορροφηθεί από τον έρωτα του άντρα της. Αλλά ζητάει και από το παλληκάρι, να
απορροφηθεί από την αγάπη και τον έρωτα του Θεού Πατέρα που τον έπλασε. Γι’
αυτό και ο τέλειος γάμος δεν γίνεται όταν μεταξύ σας αναπτύσσεται απλά ο
σαρκικός έρωτας.
Πόσους
είδα να λένε, πόσους είδα να φωνάζουνε «είμαι ερωτευμένη με αυτό το παλληκάρι»,
ή αντίστοιχα «είμαι ερωτευμένος με αυτό το κοριτσάκι» και μετά από λίγο να
διαλύουν τις σχέσεις τους! Εσείς δεν τα βλέπετε; Δεν είδατε έρωτες δήθεν
δυνατούς, να διαλύονται στο άψε σβήσε, να χωρίζουν αντρόγυνα και να λένε «ασυμφωνία
χαρακτήρος»; Δεν είναι ασυμφωνία χαρακτήρος, αλλού είναι το πρόβλημα. Είναι ότι ο άντρας δεν κοιτάει στα μάτια το
Θεό που τον έπλασε και η γυναίκα δεν κοιτάει στα μάτια τον άντρα από τον οποίο προήλθε.
Αυτή είναι η ενότητα!
Γι’ αυτό και ο άντρας αν θέλει να δώσει ευτυχία στη γυναίκα του, πρέπει
να κοιτάει το Θεό μέσα στα μάτια, να παίρνει μέσα από την καρδιά Του τον μεγάλο
έρωτα, τον πλατύ, τον τέλειο, τον γεμάτο ειλικρίνεια και αφοσίωση. Μόνο ο Θεός τα χαρίζει αυτά. Και ιδιαίτερα αυτήν
την τελειότητα της αφοσίωσης, της υπακοής, της γλυκύτητας, της χαράς και
προπάντων της γαλήνης που έχει ο έρωτας του Θεού.
Αυτόν τον έρωτα, όταν θα τον πάρει ο άντρας, θα τον μεταδώσει στην
γυναίκα του. Τότε να είστε σίγουροι, ότι η γυναίκα που νιώθει αυτήν την γαλήνη
και την αγάπη από τον άντρα της, δεν πρόκειται να την ψάξει πουθενά αλλού.
Κατεβάσατε
όμως άντρες τα μάτια σας από τον Ουρανό και τώρα οι γυναίκες σας δεν βρίσκονται
στην καρδιά σας! Κατεβάσατε τα μάτια σας από τον Ουρανό με την ανοησία σας να
νομίζετε ότι ο Θεός είναι έξω από την ζωή σας και τώρα ψάχνετε και αναζητάτε με
κόπο και με αγωνία τα μάτια της γυναίκας σας!
Μακάριες εκείνες οι γυναίκες, που οι άντρες
τους λατρεύουν το Θεό! Μακάριοι εκείνοι οι άντρες, που οι γυναίκες τους νιώθουν
την αγάπη που έχουν οι ίδιοι στο Θεό και έχουν μπει βαθιά μέσα στην καρδιά της αντρικής
τους ύπαρξης! Αυτή είναι η τελειότητα του έρωτα! Αυτό στην γλώσσα του Θεού, στην
γλώσσα του ουρανού, λέγεται ΕΥΛΟΓΙΑ!
Η ευλογία του Χριστού στις τρεις
πύλες της ζωής μας
Η
ευλογία αυτή του ουρανού εκφράζεται μέσα από τις τρεις πύλες της ζωής μας.
Πράγματι υπάρχουν οι τρείς πύλες της ζωής, μέσα από τις οποίες ή ο σατανάς θα
δουλέψει και θα σε καταστρέψει ή ο Θεός θα μπει μέσα και θα σε ευλογήσει. Αυτές
αποτελούν την βάση με τις οποίες ασχολείται κάθε μέρα ο πιστός άνθρωπος.
Ξέρετε
ποιες είναι αυτές οι τρείς πύλες;
Την πρώτη και
βασική πύλη, την ονομάζω εξώπορτα του παλατιού. Κάθε σπίτι με μεγάλη
αυλή δεν έχει και μια μεγάλη εξώπορτα; Αν θέλεις να ασφαλίσεις το σπίτι σου από
κάθε εχθρό, δεν θα κτίσεις ψηλό μαντρότοιχο και θα βάλεις γερή πύλη που θα την
ελέγχεις; Αυτή η πρώτη πύλη, που αν δεν περάσεις από κει δεν μπαίνεις μέσα,
είναι ο ΝΟΥΣ.
Εδώ
μέσα γίνεται η επεξεργασία, το τι εσύ θα αποφασίσεις να βάλεις μέσα στην καρδιά
σου και τι όχι, ποιόν θα αφήσεις να μπει μέσα στην ψυχή σου και ποιόν όχι. Μέσα
στον νου. Σπουδαία υπόθεση να ελέγχεις τον νου σου! Να μην αφήνεις να πελαγώνει
ο νους σου! Να είσαι ξεκάθαρος στο τι αγαπάς! Όχι και αυτόν τον αγαπώ και
εκείνον τον αγαπώ και την άλλην την αγαπώ και την παρ’ άλλην και εκείνο το θέλω
και το παρ’ άλλο το θέλω, γιατί τότε δεν θα είσαι απλός, αλλά θα είσαι δίψυχος.
Ξέρετε
τι λέει ο Απόστολος Ιάκωβος; «Ανήρ δίψυχος ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίς
αυτού». (Ιάκ. Α΄ 8) Πρέπει να είσαι αποφασιστικός όταν σκέφτεσαι και να λες: «Εγώ
θέλω, την πρώτη πύλη, την
εξώπορτα του παλατιού της ψυχής μου, να την περνούν μόνο οι λογισμοί που
σέβονται το Θεό». Αυτή είναι η ευλογία της πρώτης πύλης!
Η δεύτερη πύλη, ξέρετε ποια είναι; Το σπίτι σου, το παλάτι σου, η ΚΑΡΔΙΑ σου. Μα και αν πέρασε κάποιος με πονηριά την πρώτη πύλη
του νου σου, υπάρχει άλλη πύλη που αυτή είναι πιο ασφαλισμένη. Είναι η πόρτα
του σπιτιού σου! Εκεί, δεν βάζουμε σύγχρονες πόρτες; Μου έλεγε ένας το εξής: «Αυτή
η πόρτα έχει μεγάλη ασφάλεια, γιατί με το να γυρίσεις τρεις φορές το κλειδί,
κλειδώνει η πόρτα σε τρία σημεία. Άντε μετά να την σπάσεις να μπεις μέσα». Μάλιστα
μου έκανε εντύπωση, ότι κλείδωνε η πόρτα σε τρία σημεία!
Τι δυνατό πράγμα είναι να ασφαλίσεις την καρδιά σου, με το να ξέρεις τι αγαπάς,
να ξέρεις τι αναζητάς, να ξέρεις τι λατρεύεις. Είναι μεγάλη υπόθεση να νιώθει ο
άντρας ότι η γυναίκα του τον λατρεύει. Αλλά είναι και μεγάλη υπόθεση και η
γυναίκα να ξέρει ότι ο άντρας της λατρεύει το Θεό και ότι ο Θεός είναι μέρος
της ζωής τους!
Πως
θα μπορέσει όμως να μπει ο Θεός μέσα στη ζωή σας, όταν δεν Τον σχολιάζετε, όταν
δεν Τον ονοματίζετε, όταν δεν λέτε σε κάθε πολύτιμη φάση της ζωής σας: «Γυναίκα
μου, σήμερα τέλειωσα την δουλειά μου. Δόξα σοι ο Θεός»! Όταν καθίσεις να φας, να πεις: «Δοξασμένος να είσαι
Πατέρα Μου, που μας έδωσε και σήμερα το φαγητό μας». Όταν θα έλθουν τα παιδιά
σου από το σχολείο, τότε να τους πεις: «Παιδιά μου, κάντε το σταυρό σας, που
και σήμερα πήγατε στο σχολείο και μάθατε πολύτιμα γράμματα και τώρα είμαστε
πάλι όλοι μαζί».
Πρέπει
να μάθει ο πατέρας να σχολιάζει σε
καθημερινή βάση την ύπαρξη του Θεού στο παιδί του και να το παινεύει. Αλλά πως;
Δεν θα του πεις απλά ένα αόριστο μπράβο. Τι σημαίνει η λέξη μπράβο; Μπράβο είναι
ένας ωραίος έπαινος. Και ο σατανάς πολλές φορές μας παινεύει όταν κάνουμε τα
θελήματα του. Όχι όμως έτσι.
Εδώ
συγκεκριμενοποιούμε το μπράβο μας: «Παιδί μου, ο Θεός σε ευλογεί με αυτό που έκανες, με το να δεις το φίλο σου που
υπέφερε και του έδωσες λίγο φαγάκι». «Παιδί μου, με το να μην μιλήσεις άσχημα σ’
αυτά που σου είπε ο φίλος σου και προτίμησες να του απαντήσεις με ευγένεια, αυτό αρέσει πολύ στο Θεό». Με το να
πεις στο ταίρι σου, στην σύντροφό σου: «Γυναίκα μου, καλά έκανες και δεν
συμμετείχες σε εκείνη την συζήτηση που έκριναν και σχολίαζαν και ζήλευαν τους άλλους,
γιατί έτσι ο Θεός θα μας ευλογήσει».
Με το
να ονοματίζεις την ύπαρξη του Θεού που σε ευλογεί, αυτό είναι ευλογία και ο
Θεός στέκεται από πάνω σου και σε σκεπάζει, γιατί Τον έχεις βάλει μέρος της
ζωής σου και δεν τον έχεις πετάξει έξω από το σπίτι σου. Έτσι δεν το παίζεις μάγκας και άγιος και τέλειος
και ότι εσύ είσαι ο Θεός μέσα στο σπίτι σου. Δεν ξέρω αν τα καταλαβαίνετε αυτά
που σας λέω απλά.
Θέλω
να ξέρετε ότι το μεγαλείο ενός σπιτιού είναι, όταν πρώτα ο άντρας ονοματίζει το
Θεό και ότι κάνει στο σπίτι του λέει: «Δόξα σοι ο Θεός»! Όταν βλέπουν τα παιδιά
ότι ο πατέρας τους δοξάζει τον υπάρχοντα Θεό, τότε και εκείνα το ίδιο θα κάνουν
στο μέλλον. Όταν όμως δεν τον ακούσουν ποτέ να μιλάει για το Θεό, δεν τον
ακούσουν ποτέ να τους ευλογεί στο όνομα του Θεού, όταν δεν τον ακούσουν ποτέ να
τους λέει: «Παιδί μου, αυτό που έκανες, δεν άρεσε στο Θεό και δεν θα έχουμε την
ευλογία Του», πως το παιδί θα σταθεί σωστά; Απλά θα χάσει την ευλογία…
Μεγάλη
υπόθεση λοιπόν, ο καθένας να φυλάξει την μεγαλύτερη πύλη του Ουρανού, την καρδιά του, για τον Θεό.
Πως
σχηματίζεται πάντα ο έρωτας; Είδατε το σύμβολο που χρησιμοποιούνε; Είναι το
σχήμα της καρδιάς. Εάν αυτή η καρδιά δεν είναι ερωτευμένη με τον Θεό, που θα
καθίσει ο Θεός; Που θα μείνει ο Θεός;
Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να ζείτε τον Θεό με πραγματικό έρωτα μέσα από
την καρδιά σας! Εκεί θα μείνει ο Θεός! Τότε έρχεται η ευλογία, γιατί σκεπάζει ο
Θεός τα πλάσματα Του.
Τότε
η
τρίτη πύλη, το ΣΤΟΜΑ μας, η
πύλη της δοξολογίας, η πύλη που αναγκάζει τον ουρανό να ανοίξει τις πύλες του,
η πύλη που αναγκάζει τις Αγγελικές δυνάμεις να παρίστανται στον άνθρωπο, η πύλη
που κάνει τους δαίμονες φοβισμένους να εξαφανίζονται, γίνεται το λάβαρο του
πιστού!
Όταν
πήγαιναν στο στρατό οι Ρωμαίοι, είδατε πάντα ποιά πήγαιναν μπροστά; Τα βλέπετε
εξάλλου στα έργα. Τα λάβαρα! Τα σήματα εκείνα που μαρτυρούσαν, που εξέφραζαν με
λίγα λόγια την δύναμη του Ρωμαϊκού έθνους.
Ποιο είναι το λάβαρο μας; Το στόμα μας! Αυτό που μέσα από την δοξολογία λέμε: «Δόξα σοι ο Θεός! Κύριε,
ελέησον! Σ’ αγαπώ, Θεέ μου! Σε λατρεύω, Θεέ μου! Σε πιστεύω, Θεέ μου». Αυτό
είναι το λάβαρο της πίστης μας!
Ξέρετε
πόσο τρέμει και φωνάζει και θλίβεται ο σατανάς κάθε φορά που εμείς θα πούμε
«δόξα σοι ο Θεός»; Ξέρετε πόσο φοβάται ο σατανάς κάθε φορά που με το στόμα μας
θα πούμε λέξεις δοξολογίας και αγάπης στο Θεό; Πάρα πολύ, γιατί τα λόγια αυτά
κατεβάζουν τη Χάρη του Θεού και διώχνουν τον σατανά! Γιατί ότι έχουμε μέσα στην
καρδιά μας το ξέρουμε μονάχα εμείς και ο Θεός, ότι όμως βγαίνει από το στόμα
μας το κυκλοφορούν παντού οι άγγελοι αν είναι καλό ή οι δαίμονες αν είναι κάτι
κακό. Το καταλαβαίνετε;
Γι’
αυτό, το λάβαρο της ομολογίας σας θα είναι το στόμα σας. Αυτή είναι η τρίτη
πύλη που ανεβάζει τον άνθρωπο στον ουρανό.
Συγκλονιστική ιστορία
φυλακισμένων,
που έζησαν την ευλογία του Θεού!
Αυτές
οι ευλογίες είναι τόσο δυνατές στους ανθρώπους εκείνους που λατρεύουν, που
είναι ερωτευμένοι με το Θεό, με αποτέλεσμα να τους συμβαίνουν απίθανα πράγματα.
Στην κυριολεξία απίθανα πράγματα!
Πολλοί
με ρωτούν: «Πάτερ στις δύσκολες μέρες που έρχονται, αλλά και στις μέρες του Αντίχριστου
που θα έλθουν, όταν δεν θα έχουμε να φάμε, όταν δεν θα έχουμε να πιούμε, όταν
δεν θα έχουμε να επιβιώνουμε, πως θα ζούμε; Δεν θα έχουμε τίποτα, τι θα κάνουμε
τότε;» Είπα τότε σε κάποιον: «Δεν ξέρεις, παιδί μου, τι σημαίνει «ευλογία Θεού». Να ζεις χωρίς να έχεις
φαί! Να ζεις χωρίς να έχεις νερό! Να ζεις χωρίς να έχεις ακόμα και τόπο
διαμονής»! Εκείνος γεμάτος αγωνία με ρώτησε: «Πάτερ μου, αυτά δεν τα
καταλαβαίνω. Δηλαδή πως θα ζήσουμε;»
Θέλησα
να του εξηγήσω, πως ζούσαν οι πρώτοι Χριστιανοί, που τους έβαζαν μέσα στις
φυλακές, το πώς την μια μέρα τους έκαναν τόσα μαρτύρια οι ειδωλολάτρες και την
άλλη μέρα ήταν καλά στην υγεία τους. Τους έριχναν μέσα στις φυλακές σε υγρά
μέρη βαθιά μέσα στη γη, χωρίς τροφή, χωρίς ζεστασιά, μέσα στην υγρασία, μέσα
στο σκοτάδι και την άλλη μέρα ήταν θεραπευμένοι από τις αρρώστιες, από τις
πληγές τους και ήταν υγιείς λες και είχαν φάει πολύ καλά. Πως συνέβαινε αυτό;
Δεν
θα θελήσω να μνημονεύσω τώρα γεγονότα της πρωτοχριστιανικής εποχής. Θα μου
επιτρέψετε όμως να σας διαβάσω μια μικρή ιστορία που έγινε στην Τουρκία, όχι
πολύ μακριά σε χρόνο από μας. Συνέλαβαν οι Τούρκοι με την συνηθισμένη τους
σκληρότητα, δήθεν για χρέη προς το δημόσιο, μια οικογένεια και την έβαλαν στην
φυλακή. Θα σας διαβάσω το κείμενο όπως ήλθε σε γνώση μου. Μου έκανε φοβερή
εντύπωση, γιατί αυτό θα σας ερμηνεύσει απλά τι θα γίνει στις μέρες του Αντίχριστου.
Από αυτήν την ιστορία θα καταλάβετε τι σημαίνει ευλογία και το πώς θα ζούμε για
να μην φοβάστε. Να έχετε αγάπη και πίστη στο Θεό και θα δείτε τι θα γίνεται. Θα
ήθελα καλυτέρα να σας το διαβάσω όπως είναι από μέσα:
«Μας είχαν συλλάβει οικογενειακώς με
το πρόσχημα μη πληρωμής των φόρων. Κάθε πρωί σηκωνόμασταν για την δουλειά πριν
φέξει. Η μητέρα καθάριζε τα γραφεία της φυλακής. Έπρεπε πριν της οκτώ να
λάμπουν όλα, να είναι τα τζάμια καθαρά, τα κομπιούτερ, οι ναργιλέδες και ειδικά
το γραφείο του διευθυντή. Μια μέρα δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Πήγα μαζί της να την
βοηθήσω επειδή είχε πυρετό. Η μητέρα μου έκαιγε ολόκληρη από τον πυρετό και
έτρεμε. Με μια κουβέρτα σκεπαζόμασταν
όλοι και αυτή ήταν και τρύπια! Εκείνη έκανε την ηρωίδα, δήθεν ότι δεν κρύωνε
για να σκεπαζόμαστε εμείς τα παιδιά της. Το κρύο στους 10 βαθμούς υπό το μηδέν
και το νερό παγωμένο!
Εκείνο το πρωί σαν άνοιξαν την πόρτα
του κελιού για να βγει, παρακάλεσα τον υπάλληλο να πάω να την βοηθήσω γιατί
ζαλιζόταν η μητέρα μου, κρύωνε και έτρεμε. Είδαν τα χάλια της και με άφησαν. Εκείνη
την ημέρα δεν τα κατάφερνε καλά η μάνα μου λόγω της αρρώστιας της. Εγώ έκανα
ότι μπορούσα, να φέρω νερό, να πετάξω τα σκουπίδια και ότι άλλο έκανε η μητέρα
μου.
Αργήσαμε και μας πρόλαβε ο διευθυντής
στο γραφείο του όταν ήρθε: «Ακόμα εδώ είστε;» μας είπε και δείχνοντας ένα
τσιγάρο μας φώναξε: «Τι χάλια είναι αυτά;». Το πώς βρέθηκε ένα τσιγάρο πατημένο
κάτω, ούτε που το καταλάβαμε. Φώναζε ο διευθυντής σαν υστερικός, λες και είχαμε
κάνει έγκλημα. «Συγνώμη», είπε η μητέρα μου πηγαίνοντας να μαζέψει την γόπα.
Ο διευθυντής όρμησε βίαια επάνω της
και με μια δυνατή κλοτσιά με την μπότα του, την κόλλησε πάνω στον τοίχο.
Χτύπησε κάπου το κεφάλι της και έμεινε αναίσθητη, πεσμένη στο πάτωμα. Έτρεξα
κοντά της και είδα το αίμα να τρέχει από το κεφάλι της. Δεν άντεξα και άρχισα
να φωνάζω και να κλαίω. Όρμησα κατά πάνω του και τον χτύπησα με το ξύλο της
σκούπας στην πλάτη. Εκείνος σφύριξε τότε και όρμησαν οι άντρες της φρουράς και
με σάπισαν με τα γκλόπ στο ξύλο. Βάραγαν στο κεφάλι, στην πλάτη, στα χέρια, στα
πόδια, όπου έβρισκαν.
Γεμάτο αίματα με βάλανε στην
απομόνωση για σαράντα μέρες. Ένας παράξενος όμως ήλιος με ζέσταινε. Ήταν σαν να
βρισκόμουνα στην κόλαση, όταν με έκλεισαν μέσα στο μπουντρούμι. Πυκνό σκοτάδι,
γύρω-γύρω ντουβάρι, τσιμέντο χωρίς φως, κανένα παράθυρο, κρύο μέσα πολλούς
βαθμούς κάτω από το μηδέν και ανά δυο ώρες άνοιγαν έντεκα βρύσες από το ταβάνι
καταβρέχοντάς με με κρύο παγωμένο νερό! Είχα μελανιάσει περιμένοντας το τέλος
μου. Το ήξερα ότι δεν θα άντεχα για πολύ. Δεν μπορώ να υπολογίσω πόσες μέρες
πέρασαν καθώς βρισκόμουν σε αφασία και σε κόμμα.
Αλλά τότε ακριβώς έζησα ένα θαύμα, το
πιο όμορφο συναίσθημα της ζωής μου! Εκεί πάνω στην οροφή είχε ανοίξει ένα
μεγάλο τετράγωνο και από εκεί έμπαινε ένας ήλιος, ένας λαμπερός ήλιος που με
έκαιγε στην κυριολεξία! Όχι απλώς με ζέσταινε, αλλά με τσουρούφλιζε σε σημείο που
να έχω μαυρίσει μετά και στο πρόσωπο μου.
Κάθε μέρα για ώρες πολλές ένας
υπέροχος ήλιος με ζέσταινε και με βοηθούσε να μην κρυώνω, μα ούτε και πεινούσα.
Ένιωθα τόσο καλά, αφού το νερό που έτρεχε από έντεκα βρύσες με δρόσιζε. Ήταν
απίστευτη αυτή η εμπειρία που είχα ζήσει εκεί σαράντα μέρες μέσα στην
απομόνωση. Ένιωθα τόσο δυνατός και χορτάτος, που την κατάξερη φέτα, το ψωμί που
μου έφερναν, καθώς και το νερό, ούτε που τα είχα πιάσει τόσες μέρες στα χέρια
μου.
Πρέπει σαράντα μέρες να μην έβαλα
μπουκιά στο στόμα μου, ούτε γουλιά νερό να πιώ. Και όμως ούτε πείνασα, ούτε
δίψασα, ούτε γραμμάριο βάρους έχασα, ούτε λιποθύμησα. Ένιωθα ζεστός, χαρούμενος, χορτάτος και
έγιναν καλά και οι πληγές από το πολύ ξύλο που είχα φάει. Όταν με πήγαν πάλι
πίσω στο κελί μου, έλαμπα από ζωντάνια, από χαρά, από δύναμη και ήμουν
κατάμαυρος λες και είχα κάνει επί ώρες ηλιοθεραπεία.
Όταν διηγήθηκα στους γονείς μου τα
καθέκαστα, γονάτισε η μητέρα μου και ευχαρίστησε το Θεό που εισάκουσε τις
προσευχές της. «Μέγας είσαι Κύριε, είπε, και θαυμαστά τα έργα σου. Δόξα σοι ο
Θεός»! Άλλωστε μέσα στο κελί μας, είχε έλθει ο Χριστός πολλές φορές και Τον
βλέπαμε! Είχαμε νιώσει την Χάρη Του! Είχαμε δει την ευλογία Του! Τον ζήσαμε! Ήταν
εξάλλου ο μόνος επισκέπτης που είχαμε δει εκεί τόσα χρόνια. Ας είναι δοξασμένος
ο ζωντανός και αληθινός Θεός μας»!
Μια επιστολή από πραγματικά γεγονότα
που περιέχονται στο βιβλίο: «Συγκλονιστικές ιστορίες φυλακισμένων» από τις
εκδόσεις Ορθόδοξη Κυψέλη.
Η μεγαλύτερη ευλογία:
«Αφήστε τον θεϊκό σας έρωτα
προς το Θεό να ξεχυθεί από την καρδιά σας και τότε θα δείτε πόσες ευλογίες θα
μπουν στην ψυχή σας»
Καταλαβαίνετε
τώρα τι σημαίνει ευλογία; Αυτός ο ίδιος ο Θεός Πατέρας που έκανε όλη την κτίση
και την έδωσε στον Γιό Του και ο Γιός Του, ο Ιησούς, μας την χάρισε σε εμάς να
ζούμε σαν βασιλιάδες, δεν θα μπορούσε να μας δώσει και την μεγαλύτερη ευλογία,
να Τον νιώθουμε στην καρδιά μας, να Τον ζούμε στην ψυχή μας, όπως οι πρώτοι
Χριστιανοί; Γι’ αυτό να ξέρετε ότι τώρα αρχίζουν οι ευλογίες!
Θέλω να ξέρετε και να μην φοβάστε πλέον. Όσα κακά και να έλθουν, είτε από
τον Αντίχριστο, είτε από τον Ψευδοπροφήτη, δεν θα πάθει κανένας μας τίποτα,
όταν θα είμαστε στην αγκαλιά του Θεού, στην καρδιά του Θεού Πατέρα, κάτω από
την σκέπη και την ευλογία του Μονογενή Του Υιού Ιησού. Και αυτήν την τύχη θα
την έχουμε, όσοι θα έχουμε την μεγαλύτερη ευλογία να Τον παίρνουμε μέσα στην
καρδιά μας, μέσα από το Σώμα και το Αίμα Του, μέσα από την θεία Κοινωνία.
Να μεταλαβαίνετε με ταπείνωση, με απλότητα,
γιατί ένας που είναι ερωτευμένος με τον Θεό, ένας που αγαπάει τον Θεό, δεν θα
σκεφτεί «τώρα πως θα πω τα λάθη μου», γιατί ο θεϊκός του έρωτας τον κάνει να
ταπεινώνεται εύκολα.
Μου
έκανε εντύπωση αυτό που μου διηγήθηκε κάποτε μια κοπέλα, που είχε κάνει πολλά
λάθη απέναντι στο παλληκάρι της και χωρίσανε. Αυτή ήταν ερωτευμένη μαζί του και
στο τέλος θυμάμαι στην συζήτηση που κάναμε μου είπε: «Δεν γίνεται, τον αγαπώ
τόσο πολύ, που θα πάω να ταπεινωθώ. Ας με κάνει σκουπίδι, ας με φτύσει, ας με
ξεφτιλίσει. Ότι θέλει ας κάνει. Θέλω μονάχα να νιώσει ότι τον λατρεύω»! Καταλαβαίνετε
τι κάνει ο έρωτας;
Κάνει τον άνθρωπο να ταπεινώνεται! Κάνει
τον άνθρωπο να γλυκαίνεται! Κάνει τον άνθρωπο να γίνεται άνθρωπος!
Γι’ αυτό μέσα στην καρδιά σας, βάλτε την μετάνοια για τα λάθη σας, αφήστε
τον έρωτα σας προς το Θεό να ξεχυθεί μέσα από την πηγή της καρδιά σας και τότε
θα δείτε πόσες ευλογίες θα μπουν στην ψυχή σας και θα περιβάλλουν τους γύρω σας,
και εσάς και τα παιδιά σας και τα σπίτια σας και τους συντρόφους σας και όλο
τον κόσμο.
Αυτή την ευλογία σας εύχομαι ολόψυχα
μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, γιατί αυτή η ευλογία είναι το μεγαλύτερο δώρο
που χαρίζει ο Υιός του Θεού σε εκείνους που Τον λατρεύουν, που Τον αγαπούν, που
Τον φωνάζουν μέσα από την καρδιά τους: «Ιησού μου, Θεέ της καρδιάς μου, Σε
πιστεύω, Σε λατρεύω και Σε αγαπώ».
Ο Θεός να σας ευλογεί όλους! Αμήν.
Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου