Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει...

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ................

Όταν ο άνθρωπος έχει μίσος για το Θεό και τον συνάνθρωπό του, είναι ο καλλίτερος φίλος του Σατανά, το πιο οξύ εργαλείο του.

Όταν ο άνθρωπος έχει φθόνο για τούς θεάρεστους ανθρώπους και υπηρέτες του Χριστού, είναι εγκληματίας και Χριστοκτόνος, σαν τον Άννα και τον Καϊάφα και σαν τούς άλλους πρεσβυτέρους και άρχοντες των Ιουδαίων.

Όταν ο άνθρωπος είναι άπληστος, δέ βρίσκεται μακριά από την προδοσία του Θεού. Ο πιο στενός φίλος του ανθρώπου αυτού στη συντροφιά των κακούργων, είναι ο Ιούδας.

Όταν ο άνθρωπος είναι μικρόνους κι έχει αδύναμη θέληση για να υπερασπιστεί τούς δίκαιους, όταν φοβάται πολύ για τη θέση και τις ανέσεις του, σέ σημείο πού θα συμφωνήσει να θανατώσει τούς δίκαιους, αυτός είναι κακούργος σαν τον Πιλάτο.

Όταν ο άνθρωπος επαναστατεί και χύνει ανθρώπινο αίμα, ενώ άλλος υποφέρει εξαιτίας του, είτε από κακοδικία είτε από την κακία των ανθρώπων, είναι κι αυτός κακούργος, όπως ο Βαραββάς.

Όταν ο άνθρωπος βλασφημεί το Θεό σ’ όλη του τη ζωή, είτε με λόγια είτε με πράξεις, κι η βλασφημία παραμένει στο στόμα του ως την τελευταία του αναπνοή, αυτός είναι πραγματικά πνευματικός αδελφός του βλάσφημου κακούργου πού συσταυρώθηκε με το Χριστό.

Ευλογημένος είναι εκείνος πού, μ’ όλο πού υποφέρει για τις αμαρτίες του, δέ βλασφημεί κανέναν άνθρωπο, δέν ενοχοποιεί κανέναν, αλλά σκέφτεται μόνο τίς αμαρτίες του καί ικετεύει τό Θεό γιά άφεση αμαρτιών καί σωτηρία. 

Ευλογημένος είναι ο έβδομος κακούργος πού κατάλαβε πώς του αξίζανε οι πόνοι του στο σταυρό για τις αμαρτίες του- πού κατάλαβε πώς ο Σωτήρας μας ήταν αθώος και πώς δεν του άξιζαν οι πόνοι πού υπόφερε για τις αμαρτίες των άλλων γι’ αυτό και μετάνιωσε, ζήτησε το έλεος του Θεού και αξιώθηκε να μπει πρώτος στον παράδεισο της αιώνιας ζωής, μαζί με το Σωτήρα μας.

Από τον κακούργο αυτόν μαθαίνουμε τα έξης: τη λυτρωτική μετάνοια, έστω και την έσχατη στιγμή του θανάτου- τη λυτρωτική φύση της προσευχής στο Θεό και την ταχύτητα με την οποία απαντά η Αγάπη του Θεού.

Ο ευλογημένος αυτός κακούργος άφησε σέ όλους μας ένα θαυμάσιο παράδειγμα, όποια αμαρτία κι αν έχουμε κάνει, με οποιοδήποτε τρόπο κι αν απομακρυνθήκαμε από το Θεό και συναριθμηθήκαμε με τούς αμαρτωλούς. Κάθε αμαρτία είναι έγκλημα ενάντια στο Θεό. Κι αυτός πού κάνει έστω και μια αμαρτία συναριθμείται με τούς αμαρτωλούς, δηλαδή με τούς υπηρέτες του σατανά. ’Άς μη γογγύσει κανείς λοιπόν, ας μη μεμψιμοιρήσει πώς τα πάθη κι οι πόνοι του συντελούν στην απώλεια κι όχι στη σωτηρία του. 

Μακάρι το σκότος των παθών του να φωτιστεί με τη θύμηση των αμαρτιών, με τη μετάνοια και την προσευχή. Και τότε οι πειρασμοί και τα πάθη του δέ θα συντελέσουν στην απώλεια, αλλά στη σωτηρία του.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/04/blog-post_15.html