Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΚΕΦΑΛΟ ΤΕΡΑΣ συνεπῶς ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΩΜΑΤΟ! Ἀπόσπασμα Μηνύματος Μητρ. Ναυπάκτου καὶ Ἁγ. Βλασίου Ἱεροθέου

 

 

 

 

 Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ προσέλαβε ἀνθρώπινο σῶμα, χωρὶς νὰ παύση νὰ εἶναι Θεὸς καὶ ὁμίλησε, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε, ἀναστήθηκε, ἀναλήφθηκε στὸν οὐρανὸ καὶ ἔστειλε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, διὰ τοῦ Ὁποίου ἔκανε τὴν Ἐκκλησία Σῶμα Του. Ἔτσι, τώρα ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνο πνευματική, ἀλλὰ τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, καὶ ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ ἔχει βαθειὲς ἐκκλησιολογικὲς συνέπειες, τὶς ὁποῖες πρέπει νὰ γνωρίζουμε ὅλοι οἱ Χριστιανοί.
.                 Ἡ πρώτη ἐκκλησιολογικὴ συνέπεια εἶναι ὅτι ἡ σχέση καὶ κοινωνία μας μὲ τὸν Θεὸ δὲν εἶναι ἀφηρημένη, ἰδεολογική, συναισθηματική, ἀλλὰ ψυχοσωματική, ἀφοῦ ὁλόκληρη ἡ ὕπαρξή μας, ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ ψυχὴ καὶ σῶμα, ἑνώνεται μὲ τὸν Χριστό. Μὲ τὸ Βάπτισμα καὶ τὸ Χρίσμα γινόμαστε μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ καὶ μὲ τὴν θεία Κοινωνία τρῶμε τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ πίνουμε τὸ Αἷμα Του. Ὁ  Ἴδιος εἶπε: «Λάβετε φάγετε τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου», «πίετε ἐξ αὐτοῦ παντες· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου» (Ματθ. κϛ´ 27-28). Αὐτὸ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ γίνη, ἐὰν ὁ Χριστὸς δὲν γινόταν ἄνθρωπος. Ἔτσι, τώρα δὲν προσευχόμαστε μόνον στὸν Θεό, ἀλλὰ μετέχουμε τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματός Του.
.                 Ἡ δεύτερη ἐκκλησιολογικὴ συνέπεια εἶναι ὅτι ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἁπλῶς μία θρησκευτικὴ ὀργάνωση ἢ ἕνα ἐκκλησιαστικὸ καὶ φιλανθρωπικὸ σωματεῖο, ἀλλὰ τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ὁποίου κεφαλὴ εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός. Ὅπως τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου ἔχει μία κεφαλή, γιατί ἂν εἶχε πολλὲς κεφαλὲς θὰ ἦταν τέρας, ἔτσι καὶ ἡ Ἐκκλησία ἔχει μία κεφαλὴ ποὺ εἶναι ὁ Χριστός. Αὐτὸν δεχόμαστε, σὲ Αὐτὸν πιστεύουμε, Αὐτὸς εἶναι ὁ ἀπόλυτος Κύριος τῆς ζωῆς μας. Καὶ ὅπως ἡ κεφαλὴ ἔχει ἕνα σῶμα, γιατί διαφορετικὰ θὰ ἦταν τερατώδης ὕπαρξη, ἔτσι καὶ ὁ Χριστός, ἡ Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας ἔχει ἕνα σῶμα, τὴν μία, ἁγία, καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία.
.                 Ἡ ἄποψη ποὺ διατυπώνεται ἀπὸ μερικούς, ὅτι διασπάσθηκε ἡ Ἐκκλησία καὶ ὑπάρχουν πολλὲς Ἐκκλησίες, οἱ ὁποῖες ἔχουν διαφορετικὲς ἀλήθειες, εἶναι κακόδοξη. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη καὶ ὅσοι ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ αὐτὴν πρέπει νὰ ἐπιστρέψουν γιὰ νὰ ἔχουν κοινωνία μὲ τὴν Κεφαλὴ καὶ μὲ τὰ ἄλλα μέλη τοῦ σώματος, γι’ αὐτὸ στὴν θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου προσευχόμαστε: «τοὺς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καὶ σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου καθολικῇ καὶ ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ».
.                 Ζώντας σὲ μία ἐποχὴ συγχύσεως ἐννοιῶν καὶ πραγμάτων, κυρίως στὰ θεολογικὰ θέματα, πρέπει νὰ ὀρθοτομοῦμε τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ὁμολογοῦμε τὴν πίστη μας. Ἕνας «χριστός», ποὺ καλλιεργεῖ ἁπλῶς τὸ συναίσθημα, ἐνισχύει τὴν κοσμικὴ ἐξουσία καὶ προωθεῖ τὸ ἐμπόριο εἶναι ἄγνωστος γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ ἴσως ἀνώφελος γιὰ τὴν κοινωνία. Αὐτὴ ἡ πραγματικότητα φαίνεται στὸ γεγονὸς ὅτι ὑπάρχουν Κράτη ποὺ χαρακτηρίζονται ὡς χριστιανικά, τὰ ὁποῖα ὅμως ζοῦν ἀντιχριστιανικὰ καὶ ἀντιευαγγελικά, καὶ αὐτὸ ἐκδηλώνεται, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, ἀπὸ τὸ ὅτι τροφοδοτοῦν μὲ ὅπλα τοὺς ὀπαδοὺς ἄλλων θρησκειῶν στὴν Μέση Ἀνατολὴ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἑξαφανίζωνται Χριστιανοὶ ἀπὸ τὴν περιοχὴ αὐτή.
.                 Τὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι ὅσο παραμένει κανεὶς στὴν ἀνόθευτη θεολογία καὶ ζῆ εὐαγγελικά, τόσο ὑμνεῖ καὶ δοξάζει τὸν ζῶντα Θεό.

[…]

ΠΗΓΗ: osiaefxi.c