ΓΙΑΤΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ;

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
τοῦ Μητροπ. Ναυπάκτου Ἱεροθέου
«Οἱ Δεσποτικὲς Ἑορτές»
(Εἰσοδικὸ στὸ Δωδεκάορτο καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Χριστολογία),
ἐκδ. Ἱ. Μ. Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου, σελ. 301-305

Ἠλ. στοιχ. «Χριστ. Βιβλιογρ.»

.           Σαράντα ἡμέρες μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του ὁ Χριστὸς ἀναλήφθηκε στοὺς οὐρανούς, ὅπου ἦταν προηγουμένως, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Ἰδίου πρὸς τοὺς Μαθητάς. […] Αὐτὸ τὸ μεγάλο Δεσποτικὸ γεγονὸς προφητεύει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη καὶ τὸ παρουσιάζει ἡ Καινὴ Διαθήκη.  Αὐτὸ ποὺ προφητεύθηκε στὴν Παλαιὰ Διαθήκη μὲ τὶς ἀποκαλύψεις τοῦ ἀσάρκου Λόγου, πραγματοποιήθηκε στὴν Καινὴ Διαθήκη μὲ τὴν ἐνσάρκωση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ […]
.             Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης λέγει ὅτι Χριστός, κατὰ τὴν ἀνθρώπινη φύση Του, ἔλαβε τρεῖς γεννήσεις: δηλαδὴ τὴν πρώτη ἀπὸ τὴν Παρθένο Μαρία, τὴν δεύτερη ἀπὸ τὸ Βάπτισμα καὶ τὴν τρίτη ἀπὸ τὴν Ἀνάσταση. Καὶ ἀπὸ τὶς τρεῖς αὐτὲς γεννήσεις ὀνομάστηκε Πρωτότοκος, ἀφοῦ ἀπὸ τὴν πρώτη εἶναι πρωτότοκος ἐν «πολλοῖς ἀδελφοῖς» κατὰ τὴν κοινωνία τῆς σαρκός, ἀπὸ τὴν δεύτερη ὀνομάστηκε τῆς καινῆς κτίσεως καί, κατὰ τὴν τρίτη, πρωτότοκος τῶν νεκρῶν. Ἂν προσέξουμε, θὰ διαπιστώσουμε ὅτι σαράντα μέρες μετὰ ἀπὸ τὶς τρεῖς αὐτὲς γεννήσεις ἀκολούθησε ἕνα σημαντικὸ γεγονός δηλ. σαράντα μέρες μετὰ τὴ γέννηση προσφέρθηκε στὸν Ναὸ καὶ ἔχουμε τὴν ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς. Σαράντα μέρες μετὰ τὴν Βάπτισή Του στὸν Ἰορδάνη ποταμὸ νίκησε τὸν διάβολο στοὺς τρεῖς ἐκείνους πειρασμούς. Καὶ σαράντα μέρες μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του ἀνέβηκε στοὺς Οὐρανοὺς καὶ προσέφερε στὸν Πατέρα Του τὴν ἀπαρχὴ τῆς δικῆς μας φύσεως.[…]
.             Βέβαια, θὰ μποροῦσε ὁ Χριστὸς νὰ ἀνεβάση τὴν ἀνθρώπινη φύση στὸν Οὐρανὸ ἀμέσως μετὰ ἀπὸ τὴν Ἀνάστασή Του, ἀλλὰ δὲν τὸ ἔκανε γιὰ νὰ μὴ φανῆ ὅτι ἡ Ἀνάσταση ἦταν φαντασία. Ὁ Χριστὸς μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του φανέρωσε τὸν Ἑαυτό του στοὺς Μαθητάς, ἔκανε θαύματα καὶ στερέωσε ἔτσι τὴν πίστη τους. Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο, ἀφοῦ ἔλυσε τὴν ὑποψία τῆς φαντασίας, τοὺς κατέστησε θεατὲς τῆς Ἀναλήψεώς Του. (Μ. Ἀθανάσιος) […]