Η αγάπη του Θεού και η αγάπη του ανθρώπου π. Συμεών Κραγιόπουλος

Έχουμε από το ένα μέρος τον Θεό. Από το άλλο μέρος τον άνθρωπο. Ο Θεός είναι που αγαπά. Ο άνθρωπος είναι που αγαπιέται. Ο άνθρωπος είναι καρπός της αγάπης του Θεού. Εάν ο Θεός δεν αγαπούσε τον άνθρωπο, θα ήταν ανύπαρκτος, θα ήταν μηδέν, στο μηδέν. Ο Θεός τον αγάπησε τον άνθρωπο, γενικά το ανθρώπινο γένος και τον κάθε άνθρωπο πριν ακόμη τον φέρει από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Και ο Θεός που είναι αγάπη, αγάπησε και αγαπά και θα αγαπά πάντοτε τον άνθρωπο. Η αγάπη όμως του Θεού δεν είναι καταναγκαστική. Η αγάπη του Θεού δεν είναι, ας πούμε έτσι, υποχρεωτική. Η αγάπη του Θεού δεν σκλαβώνει, δεν αιχμαλωτίζει, δεν ταπεινώνει, δεν εξαφανίζει το αγαπώμενο ον, τον άνθρωπο. Όσο εκδηλώνει ο Θεός την αγάπη προς τον άνθρωπο, τόσο ο άνθρωπος αναδεικνύεται, τόσο ο άνθρωπος ελευθερώνεται, τόσο ο άνθρωπος γίνεται ό,τι είναι ο Θεός, όταν βέβαια ο άνθρωπος παίρνει τη σωστή στάση απέναντι στον Θεό.