ΑΡΤΕΜΗΣ "Ο Διαλεχτός της Άρνησης κι ο Ακριβογιός της Πίστης"

"Ο Διαλεχτός της Άρνησης κι ο Ακριβογιός της Πίστης", τίτλος εμπνευσμένος από το ποίημα του Κ. Παλαμά, «Ο Γκρεμιστής». O δίσκος  ηχητικά είναι πιο "επιθετικός" από το προηγούμενο άλμπουμ τους αφού είναι εμπλουτισμένος με rapcore και metal ρυθμούς ενώ εντυπωσιάζουν οι αναφορές σε μεγάλες πνευματικές προσωπικότητες της πατρίδας μας όπως ο Νίκος Γκάτσος, ο Φώτης Κόντογλου, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Κωστής Παλαμάς, ο Περικλής Γιαννόπουλος. Όμως αυτό που κάνουν οι Α/Ε με αυτό τον δίσκο ξεπερνά κάθε φαντασία αφού εκτός από τις αναφορές σε ογκόλιθους του ελληνικού πνευματικού κόσμου  κάνουν ευφυή περάσματα μέσα από τους εμπνευσμένους στίχους τους σε λογοτέχνες, λόγιους, συγγραφείς που είναι οι αφανείς ήρωες στην διαμόρφωση της ελληνικής διανόησης των δύο τελευταίων αιώνων.

Διαβάστε παρακάτω σε ποιους αναφέρονται για να καταλάβετε το μέγεθος και την προσφορά των Α/Ε ώστε να μάθουν και να ψάξουν οι νεότερες γενιές για προσωπικότητες όπως :

Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος ( Έλληνας λόγιος και εκπρόσωπος του Νεοελληνικού διαφωτισμού), Γεώργιος Μιστριώτης (κλασσικός φιλόλογος και υπέρμαχος της καθαρεύουσας), Μᾶρκος Ῥενιέρης (λόγιος του 19ου αιώνα), Κοσμάς Φλαμιάτος (Έλληνας Ορθόδοξος μοναχός, κεφαλλονίτης κοσμοκαλόγερος, ησυχαστής στο μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου), Δημήτρης Πικιώνης (αρχιτέκτονας και ακαδημαϊκός, με πλούσιο ζωγραφικό, ποιητικό και συγγραφικό έργο), Αλέξανδρος Μωραϊτίδης (διηγηματογράφος, δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας), Γ. Βερίτης, κανονικό του όνομα Ἀλέξανδρος Γκιάλας (Θεολόγος, ἱστορικός, ποιητής)!!!

Οι Α/Ε τιμούν μέσα από σκληροπυρηνικούς hip hop και metal ρυθμούς όλες αυτές τις μεγάλες μορφές ενώ παράλληλα δημιουργούν εκπληκτικές ρίμες:

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε αποσπάσματα από τρεις συνθλεσεις τους:

"ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΠΑΕΙ"

Βῆτα φάση, προτοῦ πεῖς πὼς τὸ 'χῶ χάσει,

λέω: «τὸ ῥάπ μου εἶναι βατό, γιὰ νὰ μπορεῖς νὰ δώσεις βάση».

Δίχως παύση, τὸ κρατῶ ζωντανὸ πάσῃ θυσίᾳ,

ὅπως κρατάει ζωντανὸ τὸ πολυτονικὸ «ἡ Ἑστία».

Εἶπες κάτι; Φίλε μου δὲν ἀλλάζω μονοπάτι,

Μωραϊτίδη μνημονεύω καὶ Παπαδιαμάντη.

Ἄπειρα λάθη, μὰ δόξα τῷ Θεῷ εἶμαι πιὰ στὸν τόπο μου.

Τὰ μυστικὰ ἄνθη δρέπω, ὅπως ὁ Φώτης Κόντογλου.

Κι ἐκεῖ ποὺ ἤτανε τὸ μένος, τώρα πρέπει αἶνος.

Ἑπομένως, ἂς μὴν ἠχεῖ στ' αὐτιά σου ὁ λόγος ξένος.

Μὰ ἂν θὲς κρατᾷς τὰ μίση, ἐγὼ κρατῶ τὴν πίστη.

"ΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ"

    Άλλο προσκυνητής και άλλο προσκυνημένος.

    Άλλο το να πουλάς, άλλο να 'σαι πουλημένος.

    Άλλο η μοναξιά, άλλο η μοναχικότης.

    Άλλο το να κάνεις πνεύμα, άλλο να το 'χεις.

    Άλλο να 'χεις λόγο κι άλλο να 'σαι όλο λόγια.

    Άλλο τα κομποσχοίνια και άλλο τα κομπολόγια.

    Άλλο να 'χεις θέρμη, άλλο να 'χεις κάψα.

    Άλλο το να κλαις, άλλο να 'σαι στην κλάψα.

    Άλλο η ευλογιά και άλλο η ευλογία.

    Άλλο να εφησυχάζεις, άλλο να 'σαι σ' ησυχία.

    Είναι άλλο ο γελέων και άλλο ο γελοίος.

    Όπως είναι άλλο ο Γραικός και άλλο ο γραικύλος.

    Ρίμες από ατσάλι - Ρυθμοί μεγάλοι

    Δε θα καταφέρεις, να με συνεφέρεις!

    Ρομαντικός, όπως ο Μάρκος Ρενιέρης!

    Δεν αλλάζω δρόμο

    και αν κρατάς μικρόφωνο για την ’κονόμα,

    το κρατώ για τον Κωνσταντίνο Οικονόμο!

    Δηλώνω:

    δεν μ’ εμπνέουν τηλεοπτικοί λαπάδες

    μα, πνευματικές λαμπάδες

    όπως οι Κολλυβάδες!

    Το χιπ χοπ με έχει στρατιώτη,

    απ’ τη μέρα την πρώτη,

    Όπως η αττική διάλεκτος είχε τον Μιστριώτη

Με λίγα λόγια θα λέγαμε οι δύο στούντιο κυκλοφορίες των Α/Ε (αλλά και το τελευταίο άλμπουμ των Τ.Χ.C.) αντιμάχεται τόσο το έρεβος της επιδοτούμενης ψευδοϋποκουλτούρας,  όσο την ηθική και πνευματική παρακμή που βιώνει η χώρας μας εδώ και δεκαετίες ενώ παράλληλα με μαχητικό τρόπο κομίζει το μήνυμα της ελπίδας αντιπροτείνοντας τον πόλεμο κατά των παθών, κατά της ιστορικής λήθης κατά του εθνομηδενισμού, και τη μεταστροφή προς τις μεγάλες πνευματικές και ηθικές αξίες που έχει αναδείξει αυτός ο ευλογημένος τόπος. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι μία από τις κορυφαίες στιγμές της πορείας τους ήταν η εμφάνισή τους, το 2008 στα Mad Video Music Awards όπου έπαιξαν μία καταιγιστική εκτέλεση το κομμάτι,  "Όλος Ο Κόσμος Σου" που είναι μίγμα τριών συνθέσεων, με ρεφρέν "δανεισμένο" από το "Ο εφιάλτης της Περσεφόνης" (στίχοι Νίκος Γκάτσος, μουσική Μάνος Χατζιδάκις, πρώτη εκτέλεση η Μαρία Φαραντούρη) ενώ το πρώτο κουπλέ είναι η "Επιστημονική Πραγματικότητα" (Terror X Crew) και το δεύτερο κουπλέ είναι το δικό τους, η "Ηλιακή φύσις". 

Σόλο κυκλοφορίες

Mετά και την κυκλοφορία  "Ο Διαλεχτός της Άρνησης κι ο Ακριβογιός της Πίστης" και ύστερα από μία σειρά φοβερών live οι δρόμοι των  δύο καλλιτεχνών χώρίζουν  με τον Αρτέμη να είναι πιο δραστήριος σε δισκογραφικό επίπεδο τα επόμενα χρόνια. Συγκεκριμένα το 2010 κυκλοφόρησε σε συνεργασία με τον γνωστό μουσικοσυνθέτη Σταμάτη Σπανουδάκη, τον δίσκο "Mash Up Sessions I" που αναδεικνύει για άλλη μια φορά το πολύπλευρο ταλέντο του, με έντονες αναφορές πάλι στην αρχαία παράδοση ενώ περιλαμβάνει ένα μίγμα μουσικής του Σταμάτη Σπανουδάκη και στίχων νέων και παλιών του Αρτέμη. Το 2010 κυκλοφορεί το άλμπουμ "Λυκόσχημος Αμνός" σε πιο hip hop και battle και στοιχεία, με το τραγούδι "Το Ξόδι 2" να γίνεται ένας μικρός ύμνος ενώ πιο πρόσφατη κυκλοφορία του ήταν το 2014 η συνεργασία με τον σπουδαίο συνθέτη, μουσικό και δημιουργό Νίκο Παπακώστα με το άλμπουμ "Mash-Up Sessions II" με ακόμη μεγαλύτερες στιχουργικές αναφορές στην Ορθοδοξία και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.

Ο Ευθύμης έχει μέχρι στιγμής, μία σόλο κυκλοφορία το 2015 με το αριστουργηματικό "Εκδοχή Έψιλον" όπου εκτός από το γνωστό hip hop ύφος συναντάμε μέχρι και ρεμπέτικα στοιχεία.

Πιθανόν στο απώτερο μέλλον θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μία πιο αναλυτική παρουσίαση των προσωπικών κυκλοφοριών του Αρτέμη και του Ευθύμη μιας και σε αυτές συναντάμε ένα μικρό θησαυρό σύγχρονου ποιητικού λόγου που αδικείται επιτηδευμένα από τα media διότι οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες "κάνουν το λάθος" και τραγουδούν και μιλάνε για Ελλάδα, παράδοση, παιδεία, ιστορία, πίστη, πνευματικές αξίες οπότε σε μία χώρα που κυριαρχεί η φραγκολεβαντίνικη κουλτούρα σαν τον Φλαμανδό, Γιαν Φαμπρ κάθε τέτοια προσπάθεια είναι πλέον πράξη καλλιτεχνικής αντίστασης που το σύστημα προσπαθεί να την περιθωριοποιήσει.

Μάταια όμως διότι όπως λένε οι A/E στο "Οι στίχοι μας ποτέ δε σταματάνε":

Γι’ αυτό μοιραία πρέπει να σηκώσεις την κεραία

είναι ή παρέα πού διατηρεί τη φάση ακεραία,

κι αφού ή γραμμή πηγαίνει πίσω μέχρι τον Ορφέα,

τιμής ένεκεν, γυρίζω από τα νέα στα αρχαία!

Έπου θεώ, όρκω μή χρώ,

τέχνη χρώ, επί ρώμη μή καυχώ

βίας μή έχου, ευτυχίαν εύχου '.

κακίας απέχου, παιδείας άντέχου!

Επιμέλεια: Φώτης Μελέτης